Solidariteit met het Midden-Oosten, in voor- en tegenspoed
Meer dan elk ander recent internationaal conflict is dat tussen Israël en Hamas een prisma geworden waardoor verschillende nationale drama’s worden weerspiegeld. Vooral in Frankrijk en Duitsland worden politici geconfronteerd met een nieuwe golf van antisemitisme, terwijl ze er ook voor moeten zorgen dat politieke uitingen niet onterecht worden onderdrukt.
De postkoloniale status van Ierland en zijn recente relatie met terrorisme betekenen dat de lokale reacties op het Israëlisch-Palestijnse conflict aanzienlijk verschillen van de reacties in andere EU-landen. Toen Ursula Von Der Leyen uitdrukking gaf aan wat leek op onvoorwaardelijk solidariteit met Israël in de nasleep van de Hamas-aanvallen van 7 oktober waarbij meer dan 1400 mensen om het leven kwamen, noemde de Ierse president Michael D. Higgins de acties van de voorzitter van de Europese Commissie al snel “.ondoordacht en zelfs roekeloos“, terwijl premier Leo Varadkar vond dat Von Der Leyen’s opmerkingen “miste balans“. In Dublin werden de kantoren van de EU kort bezet door demonstranten die beweerden dat de Europese Commissie “volledige steun” had gegeven aan de aanvallen van Israël die al duizenden Palestijnse burgers het leven hebben gekost. Volgens Politico Europa worden dergelijke gevoelens in feite gedeeld door veel EU-ministers van Buitenlandse Zaken en andere functionarissen, die zich zorgen maken over Israëls mogelijke schending van het internationaal recht.
Over hetzelfde onderwerp
Zoals Finn McRedmond opmerkt in
The New Statesman
in Noord-Ierland “zijn de lijnen scherp getrokken: als je door een unionistisch gebied wandelt, zie je Israëlische vlaggen naast Union Jacks; in nationalistische gebieden hangt de driekleur comfortabel naast de Palestijnse vlag”. Ierse Republikeinen zien al heel lang parallellen tussen de Britse koloniale uitbuiting van Ierland en de Israëlische bezetting van de Westelijke Jordaanoever.
Opiniepeilingen in de Republiek Ierland wijzen erop dat Sinn Féin, de politieke vleugel van het nu ontbonden Ierse Republikeinse Leger, een comfortabele meerderheid zal behalen bij de volgende algemene verkiezingen in het land. Nu ze zich opmaken om aan de macht te komen, zijn de leiders van Sinn Féin over het algemeen voorzichtig geweest om het imago van de partij, dat vroeger werd geassocieerd met terroristische gruweldaden, op te poetsen. Dit omvat het afzwakken van hun militante taal over het Israëlisch-Palestijnse conflict. Er is echter nog steeds een SF-raadslid te vinden dat militante Republikeinse slogans schreeuwt tijdens Palestijnse solidariteitsprotesten. Voor McRedmond zou deze spanning ernstige gevolgen kunnen hebben voor de langdurige neutraliteit van Ierland, die de auteur karakteriseert als “lid willen zijn van de club met speciale toestemming om af te wijken”, en “bescherming verwachten maar daar weinig voor teruggeven”.
Al het bovenstaande lijkt misschien nogal onbeduidend in vergelijking met de menselijke catastrofe die zich momenteel in het Midden-Oosten voltrekt. Sterker nog, er zijn veel mensen in Ierland die er maar al te direct mee te maken hebben.
Terwijl de straten van Europa en daarbuiten volstromen met solidariteitsbetuigingen aan beide kanten van het conflict, is het leven in het oorlogsgebied van Gaza ook niet gemakkelijk voor journalisten. In een open brief, “Laissez-nous entrer dans la bande de Gaza faire notre métier” (Laat ons de Gazastrook binnengaan en ons werk doen), gepubliceerd in het Franse tijdschrift Politisjournalisten in Frankrijk pleiten voor de bescherming van hun collega’s in het oorlogsgebied en eisen de mogelijkheid om hun werk te doen.Volgens de Comité ter bescherming van journalistenTijdens de laatste uitbarsting van geweld zijn 31 journalisten gedood: 26 Palestijnen, vier Israëliërs en één Libanese journalist. Naar verluidt zijn er acht journalisten gewond geraakt en worden er negen vermist of vastgehouden. Politis, Libération en meer dan honderd andere Franse media en journalisten hebben een open brief gepubliceerd waarin ze zowel Hamas als de Israëlische autoriteiten oproepen om internationale journalisten voldoende bescherming te bieden en hen toegang te verlenen tot de Gazastrook.
De tekst benadrukt verschillende gevallen van journalisten die zijn gedood toen ze verslag deden van recente gebeurtenissen, zoals Ibrahim Lafi, die op 7 oktober werd gedood toen hij verslag deed van een aanval van Hamas bij de Erez grensovergang, evenals journalisten van internationale agentschappen zoals Agence France Presse, Reuters en Al-Jazeera die werden getroffen door Israëlisch artillerievuur.
Meer keuzes
Kunstmatige intelligentie brengt enorme schade toe aan het klimaat. Is het het waard?
Ilyaz Nasrullah | Trouw | NL (Paywall)
Ilyaz Nasrullah bespreekt de gevolgen voor het milieu van technologieën voor kunstmatige intelligentie. Het trainen van AI-modellen zoals ChatGPT kost bijvoorbeeld enorme hoeveelheden energie en veroorzaakt een aanzienlijke CO2-uitstoot. Zo verbruikte het GPT-3 taalmodel, dat als basis dient voor ChatGPT, tijdens de training 1287 MWh aan energie, gelijk aan het energieverbruik van 5500 huishoudens gedurende een maand, wat resulteerde in een uitstoot van 502 ton CO2. Nu nieuwere modellen zoals GPT-4 steeds groter worden en meer beslag leggen op hulpbronnen, zal de ecologische voetafdruk van de technologische industrie, die nu al verantwoordelijk is voor 2-4% van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen, naar verwachting nog groter worden.
Rishi Sunak sloopt het centrum dat hij ooit belichaamde
John Gray | New Statesman | NL
Filosoof John Gray beroept zich op het fin-de-siècle pessimisme van William Butler Yeats om te stellen dat de Britse politiek, met Rishi Sunak en Suella Braverman aan het roer, afscheid neemt van het politieke centrisme dat de afgelopen decennia kenmerkte. Voor Gray is dit de “terugkeer van de politiek”, ooit dood gewaand door de handen van het “technocratische pragmatisme”. Zelfs als Sunak’s Conservatieven voorbestemd lijken om de volgende verkiezingen te verliezen, zal Starmer’s Labourpartij moeite hebben om de ruwe wateren die voor hen liggen te overleven als ze “vasthouden aan een orthodoxie die de geschiedenis voorbij is gegaan”.
Opvang van migranten: extreem-rechts wint terrein op het platteland
Thierry Vincent | Blast | FR
Thierry Vincent doet verslag van de toenemende invloed van extreemrechtse groepen op het Franse platteland en hun militante strategieën tegen de opvang van migranten. In één door de auteur beschreven geval, in Rezé, liep een vergadering over een bescheiden project voor de opvang van een twintigtal Roma, voornamelijk ouderen en gehandicapten, uit op een chaos. De Roma werden beledigd en er werd gedreigd met geweld als ze zich in het gebied zouden vestigen. Ondertussen werd in St-Brevin-les-Pins het huis van de burgemeester in brand gestoken na weken van bedreigingen en intimidatie door groepen die zich verzetten tegen de opening van een opvangcentrum voor asielzoekers. In het hele land zijn oppositiebewegingen van activisten en politieke partijen zoals Reconquête erin geslaagd om lokale burgemeesters te dwingen om af te zien van projecten voor de opvang van migranten.
De zware en eindeloze strijd tegen mensensmokkel in het Kanaal
Elisa Perrigueur | Economische alternatieven | FR
In 2023 probeerden meer dan 28.900 mensen deze hachelijke tocht over het Kanaal naar het Verenigd Koninkrijk te maken in kleine bootjes. 3.800 mensen werden gered en keerden terug naar Frankrijk. De boten van lage kwaliteit uit China zijn meestal overladen met 70-80 mensen, waardoor de reizen veel gevaarlijker worden. Elisa Perrigueur geeft een rijk gedetailleerd verslag van de “zware en eindeloze” inspanningen van de Britse regering om de migrantenstroom in te dammen en de mensensmokkel via het Kanaal een halt toe te roepen.
