Menu

Europees nieuws zonder grenzen. In uw taal.

Menu
×

Opzij slaan: komedie vs. cancelcultuur

Van politieke correctheid tot ‘cancelcultuur’, ‘wakker blijven’ lijkt de nieuwe ergste nachtmerrie van de komiek te zijn. Hoewel humor fungeert als antwoord op de afbrokkelende staat van de wereld, hoe ‘PC’ kan iemand zijn als het gaat om beledigende grappen?

Komedie verandert met de tijd en kan een krachtig instrument zijn voor sociale kritiek. Zoals komiek Aislinn Kane, oprichtster van Gays and Theys Comedy in Wenen, het zegt: ‘Komedie is de meest eerlijke manier om uit te beelden wat onze huidige maatschappelijke waarden zijn.’

Het genre kan alles thematiseren, van autoritaire regimes tot alledaagse misvattingen, door de draak te steken met de kerk, de politie, de staat, publieke persoonlijkheden of elke soort politicus. Hoe ver men kan gaan blijft bespreekbaar, omdat dit ernstige politieke gevolgen kan hebben.

In tegenstelling tot de heersende cultuur van overhaaste conclusies, opent humor mensen voor andere perspectieven. Homer Hakim, eigenaar van de Comedy Pub in Wenen, zegt duidelijk dat hij nooit iemand wil vertellen waar hij grappen over moet maken.

Maar komedie is niet per definitie eerlijk. Het is al heel lang een vehikel voor negatieve stereotypering, of het nu gaat om queer- en transfobie, racisme, seksisme, ableïsme, enz. Het beroep komedie staat erom bekend dat het discrimineert.

Vaak zitten degenen die het meest klagen over de ‘cancelcultuur’ in machtsposities, die bekend staan om hun problematische opvattingen en standpunten. Het gaat soms zo ver dat miljardairs uit de showbusiness klagen over hoe ze dingen gewoon niet meer kunnen zeggen, omdat die vrouwen/transmensen/misbruikers/thuislozen en andere tirannen gewoon niet tegen een grapje kunnen.

In plaats van ‘naar beneden slaan’ gebruikt Jannis Panagiotidis de term ‘zijwaarts slaan’, wat betekent dat je de draak steekt met mensen die tot dezelfde groep behoren als je eigen groep. Om anderen niet te beledigen, maar om ruimte te laten voor grappen over de nuances van onze verschillende ervaringen.

Aislinn Kane is een in Californië geboren en in Wenen gevestigde komiek en oprichter van Gays and They Comedy in Wenen.

Jannis Panagiotidis is wetenschappelijk directeur van het Research Center for the History of Transformations (RECET) aan de Universiteit van Wenen. Hij is gespecialiseerd in de geschiedenis van migratie en is een terugkerende auteur van Eurozine.

Homer Hakim is een Afghaanse komiek uit Wenen en oprichter van de Comedy Pub, het enige café in Wenen dat volledig gewijd is aan stand-upcomedy.

We ontmoeten hen in de Alte Schmiede Kunstverein, Wenen.

Creatief team

Réka Kinga Papp, hoofdredacteur
Merve Akyel, art director
Szilvia Pintér, producent
Zsófia Gabriella Papp, uitvoerend producent
Salma Shaka, schrijver-redacteur
Priyanka Hutschenreiter, projectassistent

Beheer

Hermann Riessner algemeen directeur
Judit Csikós projectmanager
Csilla Nagyné Kardos, kantooradministratie

OKTO Groep

Producent Senad Hergić
Leah Hochedlinger video-opname
Marlena Stolze video-opname
Clemens Schmiedbauer video-opname
Richard Brusek geluidsopname

Videoteam Boedapest

Nóra Ruszkai, geluidstechniek
Gergely Áron Pápai, fotografie
László Halász, fotografie

Postproductie

Nóra Ruszkai, hoofd video-editor
Réka Kinga Papp, gespreksredacteur

Art

Victor Maria Lima, animatie
Cornelia Frischauf, themamuziek

Ondertiteling

Julia Sobota, Daniela Univazo, Mars Zaslavsky, Marta Ferdebar, Olena Yermakova, Farah Ayyash

Georganiseerd door de Alte Schmiede Kunstverein, Wenen.

Gerelateerd leest

Cultuur annuleren vs. cultuur uitvoeren door Victoria Amelina, Eurozine

Verwijder je profiel, niet mensen door Geert Lovink, Eurozine

Vrij verkeer: Een Europese dialectiek door Jannis Panagiotidis

Verdere bronnen

Conflict, engagement en angst: Post-Sovjet migranten in Duitsland en oorlog in Oekraïne door Nino Aivazishvili Gehne, Alina Jašina-Schäfer, en Jannis Panagiotidis

Openbaarmaking

Deze talkshow is een productie van Display Europe.

Dit programma wordt medegefinancierd door het Creative Europe programma van de Europese Unie en de European Cultural Foundation.

Belangrijk is dat de standpunten en meningen die hier worden geuit uitsluitend die van de auteurs en sprekers zijn en niet noodzakelijkerwijs die van de Europese Unie of het Uitvoerend Agentschap voor onderwijs en cultuur (EACEA) weerspiegelen. Noch de Europese Unie, noch het EACEA kan hiervoor verantwoordelijk worden gehouden.

Go to top