Wat zoemt er?

Er wordt geschat dat bijen verantwoordelijk zijn voor de bestuiving van één op de drie happen voedsel die we eten. Hoewel ze zeker niet de enige bestuivers zijn, zijn ze wel de meest effectieve, omdat ze het grootste deel van hun leven bezig zijn met het verzamelen van stuifmeel om hun nakomelingen te voeden. Omdat ze door allerlei oorzaken, van geïndustrialiseerde landbouw tot opwarming van de aarde, blijven verdwijnen, nemen de individuele inspanningen om bijen te beschermen toe. De popularisering van de #SaveTheBees-beweging in de jaren 2010 leidde ertoe dat mensen opriepen tot het creëren van habitats voor bestuivers, het verminderen van het gebruik van pesticiden en het investeren in bijenkorven.

In 2006 werd een crisis uitgeroepen toen imkers merkten dat hun kolonies tijdens de winter verdwenen: een fenomeen dat colony collapse disorder wordt genoemd. Campagnes over honingbijen hebben het bewustzijn vergroot van het verlies van andere inheemse, niet-honingproducerende wilde bijen.

Bijenteelt is niet alleen een hobby, maar ook een manier om opnieuw in contact te komen met de natuur en onze omgeving. Dit is cruciaal in tijden waarin we vervreemd zijn geraakt van de soorten die ons leven in stand houden, of het nu gaat om een directe transactierelatie, zoals met de honingbij die de was en het vloeibare goud produceert die we vandaag de dag consumeren, of om een meer symbiotische relatie, waarbij we afhankelijk zijn van wilde bijen om onze gewassen te bestuiven.

De groei van bijenkorven in steden gaat echter vaak te snel voor de bestaande plantenbronnen om bijenkolonies in stand te houden, en kan een negatieve invloed hebben op de biodiversiteit. Dus wat moet een welwillende en verantwoordelijke bijenliefhebber doen?

Gasten van vandaag

Sarah Waring is redacteur bij Eurozine en auteur van het boek Farming for the Landless: New perspectives on the cultivation of our honeybee. Ze heeft uitgebreid geschreven over bijenteelt als landbouwpraktijk in heel Europa.

Harald Kicker is een imker van de Sonnwendgarten in Wenen, een gemeenschapstuin in het 10e district, waar leden actief worden en een plek creëren voor tuinieren en burenuitwisseling.

Gergely Simon is milieuchemicus en regionaal gifdeskundige bij Greenpeace CEE. Hij is ook Senior Chemicals Officer van het Pesticide Action Network Europe. Gergley behandelt de analyse van huishoudelijk onderzoek naar luchtvervuiling, vestigt de aandacht op de chemicaliën in ons dagelijks leven en verkent gebieden die vervuild zijn met gevaarlijke gifstoffen.

We ontmoeten hen in de bibliotheek van de Erste Foundation.

Creatief team

Réka Kinga Papp, hoofdredacteur
Merve Akyel, art director
Szilvia Pintér, producent
Zsófia Gabriella Papp, digitaal producent
Salma Shaka, schrijver-redacteur
Priyanka Hutschenreiter, projectassistent

Beheer

Hermann Riessner, algemeen directeur
Judit Csikós, projectmanager
Csilla Nagyné Kardos, kantooradministratie

OKTO Groep

Senad Hergić, producent
Leah Hochedlinger, video-opname
Marlena Stolze, video-opname
Clemens Schmiedbauer, video-opname
Richard Brusek, geluidsopname

Postproductie

Milan Golovics, dialoogredacteur
Nóra Ruszkai, video-editor
István Nagy, postproductie

Art

Victor Maria Lima, animatie
Cornelia Frischauf, themamuziek
Sarah Waring, illustraties bijen

Ondertiteling

Julia Sobota, Daniela Univazo, Mars Zaslavsky, Marta Ferdebar, Olena Yermakova, Farah Ayyash

Georganiseerd door de Erste Foundation Bibliotheek

Gerelateerd leest

Brood breken: Voedsel- en watersystemen onder druk, Eurozine Editorial.

Verdere bronnen

De honingbij: onze onmisbare schakel tussen landbouw en ecologie door Sarah Waring, Beelines.

Openbaarmaking

Deze talkshow is een productie van Display Europe: een baanbrekend mediaplatform verankerd in publieke waarden.

Dit programma wordt medegefinancierd door het Creative Europe programma van de Europese Unie en de European Cultural Foundation.

Belangrijk is dat de standpunten en meningen die hier worden geuit uitsluitend die van de auteurs en sprekers zijn en niet noodzakelijkerwijs die van de Europese Unie of het Uitvoerend Agentschap voor onderwijs en cultuur (EACEA) weerspiegelen. Noch de Europese Unie, noch het EACEA kan hiervoor verantwoordelijk worden gehouden.