Co słychać?
Szacuje się, że pszczoły są odpowiedzialne za zapylanie jednego na trzy kęsy żywności, którą spożywamy. Chociaż z pewnością nie są jedynymi zapylaczami, są najbardziej efektywne, spędzając większość swojego życia na zbieraniu pyłku, aby nakarmić swoje potomstwo. Ponieważ nadal znikają z powodu szeregu przyczyn, od uprzemysłowionego rolnictwa po globalne ocieplenie, indywidualne wysiłki na rzecz ochrony pszczół rosną. Popularyzacja ruchu #SaveTheBees w 2010 roku skłoniła ludzi do wezwania do tworzenia siedlisk zapylaczy, zmniejszenia stosowania pestycydów i inwestowania w ule.
Kryzys został ogłoszony w 2006 r., kiedy to pszczelarze zaczęli zauważać znikanie swoich kolonii w okresie zimowym: zjawisko to nazwano zespołem masowego ginięcia pszczół. Kampania na rzecz pszczół miodnych podniosła świadomość utraty innych rodzimych, nieprodukujących miodu dzikich pszczół.
>Pszczelarstwo to nie tylko hobby, ale także sposób na ponowne połączenie się z naturą i otaczającym nas środowiskiem. Ma to kluczowe znaczenie w czasach, w których staliśmy się wyobcowani od gatunków, które podtrzymują nasze życie, czy to poprzez bezpośrednią relację transakcyjną, jak w przypadku pszczoły miodnej, która produkuje wosk i płynne złoto, które dziś spożywamy, czy też poprzez bardziej symbiotyczną relację, w której polegamy na dzikich pszczołach zapylających nasze uprawy.
Jednakże, wzrost w miejskich ulach jest często zbyt szybki dla istniejących zasobów roślinnych, aby utrzymać kolonie pszczół i może negatywnie wpływać na bioróżnorodność. Co zatem może zrobić życzliwy i odpowiedzialny entuzjasta pszczół?
Dzisiejsi goście
Sarah Waring jest redaktorką Eurozine i autorką książki Farming for the Landless: New perspectives on the cultivation of our honeybee. Pisała obszernie na temat pszczelarstwa jako praktyki rolniczej w całej Europie.
Harald Kicker jest pszczelarzem z Sonnwendgarten w Wiedniu, ogrodu społecznościowego w 10. dzielnicy, gdzie członkowie stają się aktywni i tworzą miejsce do ogrodnictwa i sąsiedzkiej wymiany.
Gergely Simon jest chemikiem środowiskowym i regionalnym ekspertem ds. substancji toksycznych w Greenpeace CEE. Jest również starszym specjalistą ds. chemikaliów w Pesticide Action Network Europe. Gergley zajmuje się analizą krajowych badań zanieczyszczenia powietrza, zwraca uwagę na chemikalia znajdujące się w naszym codziennym życiu i bada obszary skażone niebezpiecznymi toksynami.
Spotykamy się z nimi w Bibliotece Fundacji Erste.
Zespół kreatywny
Réka Kinga Papp, redaktor naczelna
Merve Akyel, dyrektor artystyczny
Szilvia Pintér, producentka
Zsófia Gabriella Papp, producentka cyfrowa
Salma Shaka, pisarka-redaktorka
Priyanka Hutschenreiter, asystentka projektu
Zarządzanie
Hermann Riessner, dyrektor zarządzający
Judit Csikós, kierownik projektu
Csilla Nagyné Kardos, administracja biurowa
Załoga OKTO
Senad Hergić, producent
Leah Hochedlinger, nagranie wideo
Marlena Stolze, nagranie wideo
Clemens Schmiedbauer, nagranie wideo
Richard Brusek, nagranie dźwięku
Postprodukcja
Milan Golovics, montaż dialogów
Nóra Ruszkai, montaż wideo
István Nagy, postprodukcja
Art
Victor Maria Lima, animacja
Cornelia Frischauf, muzyka przewodnia
Sarah Waring, ilustracje pszczół
Kapity i napisy
Julia Sobota, Daniela Univazo, Mars Zaslavsky, Marta Ferdebar, Olena Yermakova, Farah Ayyash
Hosted by the Erste Foundation Library
Powiązane lektury
Łamanie chleba: Systemy żywnościowe i wodne pod presją, Eurozine Editorial.
Dalsze źródła
The honeybee: our vital link between agriculture and ecology by Sarah Waring, Beelines.
Ujawnienie
Ten talk show to produkcja Display Europe: przełomowa platforma medialna zakotwiczona w wartościach publicznych.
Program ten jest współfinansowany przez program Kreatywna Europa Unii Europejskiej i Europejską Fundację Kultury.
Co ważne, poglądy i opinie wyrażone tutaj są wyłącznie poglądami autorów i prelegentów i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy Unii Europejskiej lub Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Ani Unia Europejska, ani EACEA nie ponoszą za nie odpowiedzialności.
